പണ്ടെല്ലാം വല്യ സ്കൂള് പൂട്ടല് അഥവാ "സമ്മര് വെക്കേഷന്" ഒരു ആഘോഷം ആയിരുന്നു എല്ലാ പിള്ളേര്ക്കും. എനിക്കും .. പക്ഷെ സുലോചന ചേച്ചിയും , രവി ചേട്ടനും ആ നാട്ടില് വരുന്ന വരെ. ആരാ അവര് ? ഭാരതി ചേച്ചിയുടെ ലൈന് കെട്ടിടത്തില് താമസിക്കുന്ന അവര് ട്യൂഷന് എടുക്കാന് തുടങ്ങി ... അവര് അതിനു നല്ല പ്രചാരണവും കൊടുത്തു . നമ്മുടെ അച്ഛന് അമ്മ എല്ലാം ഇങ്ങനെ ഒരു കാര്യം കിട്ടാന് വേണ്ടി കാത്തിരിക്കുക അല്ലെ ? വേറെ എന്നാ വേണം ? എന്നെയും കൊണ്ടുപോയി ചേര്ത്തു... കഷ്ട കാലം എന്നല്ലാതെ എന്നാ പറയാന് ???? --- ആ കഥ നിങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടി ഇവിടെ പുനര്ജനിക്കുന്നു .....
ഞാന് അന്ന് മൂന്നിലോ നാലിലോ പഠിക്കുന്ന കാലം .. ഔദ്യോഗികം ആയി എന്നെ ട്യൂഷന് ചേര്ത്തു. കൂട്ടിനു എന്റെ ചേച്ചിയും ഉണ്ട്. രാവിലെ ഏഴു മുപ്പതു മുതല് എട്ടു മുപ്പതു വരെ ഒരു സ്ലോട്ട് . പിന്നെ നേരെ സ്കൂളിലേക്ക് ... അവിടത്തെ കറക്കികുത് കഴിഞ്ഞു വീണ്ടും വൈകിട്ട് ട്യൂഷന്. അഞ്ചു മണി മുതല് ആറു മണി വരെ. എന്റെ നല്ല കാലം നോക്കണേ നാട്ടുകാരെ..
ഇത്ര മാത്രം ട്യൂഷന് എന്റെ മേല് അടിച്ചേല്പിക്കാന് ഞാന് അത്ര മണ്ടന് ആയിരുന്നോ ? എനിക്ക് തോന്നുന്നില്ല. ചിലപ്പോള് വീട്ടിലെ ശല്യം ഒഴിവാക്കാന് കണ്ട ഒരു വഴി ആയിരിക്കും. എന്തായാലും ആ ട്യൂഷന് എന്നെ സഹായിച്ചിട്ടേ ഉള്ളു, അത് ഞാന് ഉറപ്പു പറയാം.
ഒരു വലിയ ഹാളും , അടുക്കളയും ചേര്ന്നതാണ് അവരുടെ വാടക വീട്. രാവിലെ ഏഴര ആകുമ്പോഴേക്കും പിള്ളേര് കൂട്ടം എത്തുകയായി .. നിലത്തു വിരിച്ച പായയില് ആണ് എല്ലാവരും ഇരിക്കുക. രവി ചേട്ടന് ഞങ്ങളെ എല്ലാവരെയും നോക്കും. സുലോചന ചേച്ചി , പിള്ളേരുടെ അടുത്തും , അടുക്കളയിലും മാറി മാറി പണി എടുക്കും. തല്ലാനും , പിച്ചാനും ബഹു മിടുക്കി ആണ് സുലോചന ചേച്ചി. രവി ചേട്ടന് അത്ര അങ്ങ് പോര, എന്നാലും പേനയുടെ തുമ്പും , തുടയിലെ മാംസവും ചേര്ത്തു ഒരു പിടി ചിലപ്പോള് പിടിക്കും.. എല്ലാ ലോകവും നമ്മള് കാണും. !!!! വീട്ടില് ചെന്ന് എത്ര പരാതി പറഞ്ഞാലും ഒരു കാര്യവും ഇല്ല. ട്യൂഷന് പോയില്ലെങ്ങില് എന്തെക്കെയോ സംഭവിക്കും എന്നാണവരുടെ ഭാവം. നമ്മുടെ വിധി എന്നല്ലാതെ എന്ത് പറയാന്.
അങ്ങിനെ ഈ പരിപാടി അന്തമില്ലാതെ തുടര്ന്ന് കൊണ്ടേ ഇരുന്നു. ജീവിതം തന്നെ ട്യൂഷന് - ക്ലാസ്സ് - ട്യൂഷന് - ഉറക്കം എന്ന Infinite ലൂപില് അങ്ങിനെ നീങ്ങി കൊണ്ടിരുന്നു. അന്നൊക്കെ ടി വി എന്ന സാധനം ഉണ്ടായിരുന്നെ ഇല്ല. ആകെ ഒരു റേഡിയോ ആയിരുന്നു വീട്ടില് ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതിനാല് ആ വഴി ഉള്ള entertainment ഉണ്ടായിരുtന്നെ ഇല്ല. വീണ്ടും ട്യൂഷന് കഥ ...
വല്യ സ്കൂള് പൂട്ടലിനു ആകെ 15 ദിവസം ആണ് ശരിക്കും ആഘോഷം ഉണ്ടായിരുന്നത്. അതായതു വിഷു വരെ. വിഷു കഴിഞ്ഞാല് നേരെ ട്യൂഷന് തുടങ്ങുകയായി. വിഷുവിന്റെ തലേ ദിവസം വരെ ആകെ അടിപൊളി ആയിരിക്കും. വിഷു ദിവസം രാവിലെ പടക്കം പൊട്ടിച്ചു കഴിയുമ്പോള് രണ്ടു സങ്കടം ആണ് മനസ്സില് വരിക. ഒന്ന് , എല്ലാ പടക്കവും തീര്ന്നല്ലോ എന്ന്.. രണ്ട് , നാളെ മുതല് ട്യൂഷന് തുടങ്ങുമല്ലോ എന്നും.. !!!
അടുത്ത അധ്യയന വര്ഷത്തേക്കുള്ള portion ആയിരിക്കും ട്യൂഷന് എടുക്കുക. അവരുടെ കൈയില് എല്ലാ പുസ്തകവും ഉണ്ടാവും. ഏപ്രില് മാസത്തെ കൊടും ചൂടിനെ ചെറുക്കാന് ചിലപ്പോള് ട്യൂഷന് ക്ലാസ്സ് അടുത്ത പറമ്പിലെ വലിയ മാവിന്റെ ചുവട്ടിലേക്ക് മാറ്റും. ഉച്ചക്ക് മൂന്നു മണിക്കെല്ലാം വയ്ക്കുന്ന ട്യൂഷന് ആയിരിക്കും മാഞ്ചോട്ടില്. ഈ മാഞ്ചോട്ടില് ഉള്ള ട്യൂഷന് ആണ് ഏറ്റവും ഹൃദയ ഭേദകം.. എന്താന്ന് വച്ചാല് തൊട്ടപ്പുറത്തെ പാടത്തു ജിജോ കുട്ടനും ( എന്റെ സ്കൂളിലെ സഹ പഠി ) കൂട്ടുകാരം പൊരിഞ്ഞ ilകളി ആയിരിക്കും.. നമ്മുടെ ശ്രദ്ധ ട്യൂഷന് നില്ക്കുമോ അതോ കളിയില് നില്ക്കുമോ.. ?? നിങ്ങള് പറയു ഉത്തരം ... :-(
ഏതോ ഒരു ഏപ്രില് മാസത്തില് ആണ് ഇംഗ്ലീഷ് പഠനം തുടങ്ങുന്നത് ... മൂന്നിലോ , നാലിലോ ആണെന്നാണ് എന്റെ ഓര്മ. ഇംഗ്ലീഷ് അക്ഷരം എല്ലാം കഴിഞ്ഞു. പിന്നെ പറഞ്ഞു തന്നത് ജനുവരി , ഫെബ്രുവരി ആണ്. ഈ മാസങ്ങള് പറഞ്ഞു തന്ന അന്ന് ഞാന് സുലോചന ചേച്ചിയോട് പറഞ്ഞു , നാളെ ഞാന് ഉണ്ടാവില്ല , അമ്മയുടെ വീട്ടില് പോകും , രണ്ട് മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞേ വരൂ എന്ന്.. പൊക്കോ , പക്ഷെ തിരിച്ചു വന്നിട്ട് ഈ മാസങ്ങള് എല്ലാം കാണാതെ എഴുതി കാണിക്കണം എന്ന് ഒരു കണ്ടീഷന് സുലോചന ചേച്ചി വച്ചു. അമ്മാത്ത് പോണ സന്തോഷത്തില് ഞാന് കണ്ണും പൂട്ടി അങ്ങ് സമ്മതിച്ചു... എന്റമ്മോ.... അത് വരുത്തിയ വിന !!!
അമ്മാത്തെ അടിച്ചു പൊളിയില് എന്ത് ജനുവരി , ഫെബ്രുവരി ??? വീട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു പോകേണ്ട സമയം ആയപ്പോളേക്കും ടെന്ഷന് ആയി തുടങ്ങി... ഒന്നും പഠിച്ചിട്ടില്ല .. നാളെ ചെന്നാല് സുലോചന ചേച്ചി എന്റെ പരിപ്പ് എടുക്കും... ഉറപ്പാണ്... അമ്മ വീട്ടില് തന്നെ നില്കാനുള്ള ചെറിയ ശ്രമം നടത്തി നോക്കി... പക്ഷെ ഭലിച്ചില്ല.. ഒരു ഫ്ലോപ് ഷോ ആയി അത്... എന്റെ വിഷമം ആരോട് പറയാന് ??
പിറ്റേ ദിവസം ... ട്യൂഷനു പോകാനുള്ള സമയം ആയി... വല്ലാത്ത വയറു വേദന... ഒരു രക്ഷയും ഇല്ല.. അമ്മയോട് പറഞ്ഞു.. പോടാ ചെക്കാ .. എന്നുള്ള മറുപടി അല്ലാതെ വേറെ ഒന്നും ഇല്ല... ആ അടവും പിഴച്ചു... ഇനി പോകാതെ നോ രക്ഷ... ചെന്നു... സുലോചന ചേച്ചി ഉണ്ട്... രവി ചേട്ടന് ഇല്ല..
"എല്ലാം പഠിച്ചല്ലോ ? "
"ഹ്മ്മം .. ഉവ്വ .."
" ശരി... എന്നാ കാണാതെ എഴുതിക്കോ..കയ്യിലെ ബുക്ക് ഇങ്ങു താ.. ഇവിടെ മാറ്റി വച്ചേക്കാം... "
കൊടുത്തു... നോക്കി എഴുതാം എന്ന പ്രതീക്ഷയും അസ്തമിച്ചു... ഒരു പേപ്പറും പേനയും തന്നു... സുലോചന ചേച്ചി എന്നിട്ട് അടുക്കളയിലേക്കു പോയി... ഞാന് ആണെങ്ങിലോ അവിടെ ഇരുന്നു വിയര്ക്കനും തുടങ്ങി,,, ആദ്യത്തെ മാസം ജനുവരി ആണെന്നറിയാം... അത് എങ്ങിനെ എഴുത്തും ?? സ്പെല്ലിംഗ് എന്താ ?? ഇനി അത് എങ്ങിനെയെങ്ങിലും എഴുതിയാലും അടുത്ത മാസം ഏതാ ? നവംബര് ? ഓഗസ്റ്റ് ? എല്ലാം ഒരു പുക മയം....ദൈവമേ ... രക്ഷിക്കണേ എന്ന പ്രാര്ത്ഥന മാത്രം .... ഒരു വഴിയും തെളിയുന്നില്ല.. ഇന്ന് അടി കൊണ്ട് എന്റെ തുട പൊളിയും... ഉറപ്പാണ്...
അതാ... ഒരു കച്ചി തുരുമ്പു കിട്ടി എനിക്ക്... അവിടെ മേശമേല് ഒരു കലണ്ടര് ... അതില് എല്ലാ മാസങ്ങളും... എനിക്കിതു മതി.. നേരെ ആ മാസങ്ങളുടെ ഫോട്ടോസ്റ്റാറ്റ് എന്റെ പേപ്പറില് എത്തി...
"സുലോചന ചേച്ചി ... കഴിഞ്ഞു ... "
"ഇത്ര പെട്ടന്നോ... ?"
"അതെ .."
"ശരി .. നോക്കട്ടെ ... "
നോക്കിയപ്പോള് ഒന്നില്ലാതെ എല്ലാം പെര്ഫെക്റ്റ്... ഒരു ചെറിയ തെറ്റ് പോലും ഇല്ല കണ്ടുപിടിക്കാന്... സുലോചന ചേച്ചിക്ക് സംശയം... ഇങ്ങനെ വരാന് വഴി ഇല്ലല്ലോ...
"എല്ലാം കാണാതെ ആണല്ലോ എഴുതിയത്... ??? "
"അതെ ...."
"ഹ്മ്മം.. "
"ഒന്നുകൂടി എഴുതു.. ഇവിടെ ഇരുന്നു വേണ്ട.. ആ അടുക്കള ഭാഗത്ത് ഇരുന്നു എഴുതു... "
ദൈവമേ... പണി പാളി... ശരിക്കും പാളി.... വീണ്ടും പേപ്പറും പേനയും എന്റെ കയ്യില്.. ഞാന് ആകെ വിയര്ക്കാന് തുടങ്ങി... സുലോചന ചേച്ചി ആരാ മോള്... എന്റെ കള്ളി കയ്യോടെ പിടിച്ചു... ഞാന് പുതിയ സ്ഥലത്ത് ഇരുന്നു ആകെ പുകയാന് തുടങ്ങി... ജനുവരി പോയിട്ട് ജ പോലും വരുന്നില്ല... അര മണിക്കൂര് കഴിഞ്ഞു... ഔട്പുട്ട് സീറോ തന്നെ...
"കഴിഞ്ഞോ ?? "
"ഇ ഇ ഇ ഇല്ല ....."
"????""അപ്പൊ നേരത്തെ എഴുതിയിട്ട് ??? ഇപ്പൊ എന്താ പ്രശ്നം ??? "
".........."
"അപ്പൊ നോക്കി എഴുതിയത് ആണല്ലേ ??"
"........."
" എവിടെ നോക്കിയാ എഴുതിയെ ??? പറ .. "
"..........."
"വേഗം പറ... "
".... അവിടെ .. അവിടെ കലണ്ടറില് നോക്കി... "
" !!!!! "
പിന്നത്തെ കാര്യം ഇവിടെ മെന്ഷന് ചെയ്യാന് എനിക്ക് വാക്കുകള് ഇല്ല... അടിയുടെ പൂരം പൊടിയരി കഞ്ഞി... എന്റമ്മോ ..... അടി കൊണ്ട് എന്റെ തുട പൊട്ടി....
-- ശുഭം ----
Tuesday, November 10, 2009
Subscribe to:
Posts (Atom)